Periodontologia

Zapalenie przyzębia

Termin paradontoza (bądź parodontoza) pochodzi z czasów, kiedy problemy dotyczące dziąseł kojarzono głównie ze zmianami związanymi z wiekiem pacjentów. Dzisiaj wiemy, że choroby dziąseł dotykają także 20, 30-latków, a niektóre ich formy również dzieci, i są główną przyczyną utraty zębów po 23 roku życia. Zmiany w dziąsłach i kości otaczającej ząb powoduje zapalenie. Tym samym termin parodontoza przestał być prawidłowy. Mówimy dzisiaj o zapaleniu przyzębia.

Jakie są objawy zapalenia przyzębia (paradontozy)?

Zapalenie przyzębia powoduje powolny zanik tkanek wokół zęba. Choroba przebiega skrycie, a objawami, które mogą na nią wskazywać są niewielkie krwawienia podczas szczotkowania zębów czy nitkowania, zaczerwienienie dziąseł, cofanie się dziąseł, nieprzyjemny zapach z ust, kamień nazębny. Te objawy są często przez pacjentów bagatelizowane, a obawy wzbudzają najczęściej objawy zaawansowanego procesu zapalnego – w tym zwiększona ruchomość zębów.
Dzięki specjalnie opracowanemu systemowi badań wykrywamy początkowe stadium choroby, które można wyleczyć skutecznie i bez konieczności sięgania po uciążliwe dla pacjentów zabiegi chirurgiczne. Leczenie zaawansowanej paradontozy jest znacznie bardziej czasochłonne i skomplikowane.

Jakie są przyczyny paradontozy?

Rozwojowi paradontozy sprzyja nieprawidłowa higiena jamy ustnej, dieta bogata w cukry, stosowanie używek (alkohol, papierosy), nieleczona wada zgryzu oraz brak regularnego usuwania osadu i kamienia nazębnego w gabinecie stomatologicznym.

Namnażające się bakterie wywołują stan zapalny, który przyczynia się do zaniku dziąseł i kości. Stopniowo pogłębia się przestrzeń między zębem a dziąsłem (tzw. kieszonka dziąsłowa). Złogi bakterii (płytka bakteryjna) z czasem przekształcają się w trudny do usunięcia kamień poddziąsłowy. Postępujące zmiany osłabiają przyczep łącznotkankowy, co prowadzi do rozchwiania zębów, a w konsekwencji ich wypadania.